AĞLAYAN KIZA MEKTUP

                Halk tv’yi izlerim.

                Ayşenur Aslan’ın “Medya Mahallesi”ni kaçırmam.

                300 liralık montu alamadığın için ağlayışın yüzbinlerce insanla birlikte benim yüreğimi de dağladı.

                Sen ağladın, bizi de ağlattın.

                Evde, senden başka montsuz ve botsuz kardeşlerinin olabileceğini de düşünüyorum.

                O günden beni sana ulaşamadım.

                Ayşenur hanımefendiye tekrar mesaj geçtim, O da ulaşamıyormuş.

                Sağ olsun, ertesi günkü programında sana yine seslendi, adresini bildirmen için.

                O programdan etkilenen iki dostum ve arkadaşım da aradı.

                Biri Ahmet, biri Selçuk.

                Bana kızmasınlar diye soy isimlerini vermiyorum.

                “Bize de bildir” dediler.

                Onlara da söz verdim, adını adresini öğrenince onlara da bildireceğim.

                Sana ve ailene yardım etmek isteyen milyonlar var.

                Ne olur, saklanma artık, sana nasıl ulaşabileceğimizi bildir.

                Yetmişi devirmiş amcan olarak sesleniyorum.

                Bu ülkede senin gibi çaresizlerin sorumluluğunu taşıması gerekenlere zaten sözümüz yok.

                İnan ki, onların bir elleri balda, bir elleri yağda.

                Seni düşünmüyorlar, senin gibi çaresizleri umursamıyorlar.

                Anlardan kimsenin bir beklentisi yok.

                Tek muradım, o güne kadar Allah sağlığımıza zeval vermesin, sandığa gidip onların gitmesi için hem uy kullanacağım, hem de oyuma sahip çıkacağım.

                Onlara “el mi yaman, bey mi yaman” göstereceğiz elbet.

                Ama şimdi güz soğukları başladı.

                Yakında zemheri soğukları ile titreyeceğiz.

                Senin ve senin gibileri düşünerek bizler de üşüyoruz.

                Yetmişi devirmiş amcan olarak sesleniyorum:

                N’olur, bizi daha fazla üşütme.

                Nasıl ulaşacağımızı bildir, kalanını bizim gibilere bırak.

                Sen bizim kızımızsın.

                Kardeşlerin varsa, onlar da evladımız.

                Sizi kışın o kara günlerinde üşütmemeye azmettik.

                Bizi daha fazla üzme.